Cakap bila perlu

Azm baru kali ni, sy rs nk sgt mperbaiki kelemahan diri. Bkn utk org lain, tp mmg sy rs sy perlu utk berubah. Seperti mn y sy prnh gtau sblm ni, sy seorg y sk sgt bercakap wlaupun cm dgn org2 tertentu. Bkn brmkna sombong cm berhati2 dlm bercakap. 

Sebelum ni suami sy pernah jgk nshtkn sy supaya ckp benda y penting n ckp bila perlu je. Katanya, lg byk brckp, lg byk kesalahan y mgkin kita akn buat. Btol katanya, sekarang baru la sy rs betol2 bertekad nk ubh tabiat sy y byk ckp tu kpd..ckp bila perlu n penting je. 

Ada byk sbb y buatkn sy rs tabiat sy tu xlg bgus utk diteruskn. Tp sbb y plg utama adlh krn niat baik sy selalu disalah ertikn org lain. Konon nk mengambil berat n sk bg nasihat, tp akhirnya memakan diri bl mn org y dinasihati slh phm n menuduh bukn2. Semua tu buat sy serik biarpun br dua kali sy rs sakit hati ats tindakannya. Dituduh mgkhianati, bkn la sesuatu perkara mudah utk tdk dipedulikan. Cukup la dua kali sy sakit hati, kecewa n sedih ngn tindakannya, xmghrp akn berlaku lg slps ni. 

Sy xsuka jd talam dua muka, apatah lg hipokrit. Apa y selalu sy buat adlh menjadi diri sendiri, n cuba utk bertoleransi mengikut cara seseorg tu spy tdk bergaduh. Tp apa y selalu sy dpt, adlh tuduhan n prasangka y tidak baik.. Hny krn perselisihan pendapat, atau lancang dlm bersuara, atau tetap dlm mempertahankn prinsip apa y btol n slh, status pengkhianat y kita akn dpt. Mungkin tdk dilabelkan secara terang2n tp kita bkn bodoh utk memahaminya. Itulah sshnya bl berbicara dgn org y pendek akalnya, tp besar nafsu amarah n tdk puas hatinya. Bl kita tdk menyokong perasaan n tindakannya brmkna kita la d pihak y slh. Kita la y xphm, kita la y sk brprasangka..

Sedih mengenangkan semua tu, sy berusaha utk tdk lg bersama dlm bercerita, bergosip atau menasihati. Cukuplah hny menulis di blog or facebook. Biarlah digelar kera sumbang, suka buat hal sendiri atau tdk pandai bersosial, asalkan tdk digelar sbg pengkhianat atau seangkatan dgnnya. 

Sy tdk akn berhenti dlm memberi nasihat krn dlm hal ni, sy berpegang pd firman Allah swt y satu ini...

"Dan tetaplah memberi peringatan, kerana sesungguhnya peringatan itu bermanfaat bagi orang2 y beriman."

(Surah Adh-Dhariyat ayat 55)

Sy bukanlah berputus asa, jauh sekali patah hati. Cm berwaspada dlm langkah, agar tdk dijerumuskn atau terjerumus dlm permasalahan org lain pula. Kalo tdk kita la y akn jd mangsanya nanti. Biarlah dia bersama perasaan n tanggapannya, sy tdk ingin lg menjadi sebahagian daripadanya y xpernah ikhlas dlm menghargai, menerima n memahami erti sebuah PERSAHABATAN...